چهارده سال درس آموزی و پرواز در نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران علاوه بر تجربه ی ناب آسمان نوردی و پرواز، فرصت آشنایی با مشی انسانی و زندگی آسمانی شهیدان بزرگی بود که بویژه در سالهای خدمتم در دفتر مطالعات نظری و پژوهشهای راهبردی نهاجا به تکرار و استمرار، از آنها درس آموختم؛ اسوه هایی خودساخته همچون عباس بابایی، حسین لشکری، منصور ستاری، عباس دوران، حسین خلعتبری، غفور جدی اردبیلی و... حفظ آثار و ارزشهای دفاع مقدس و دفتر مطالعات فرصتی ایجاد میکرد برای برگزاری بزرگداشتها و بنای یادمانهای این بزرگ مردان تاریخ حماسه ی ایران و پیش از اجرای چنین برنامه ها و یادواره هایی توفیق ناگزیر داشتم که زندگی و مشی و مرام اینها را بدقت و صحت مطالعه و پژوهش کنم؛ بنای یادمان شهید سرلشکر خلبان حسین لشکری در تاکستان (به واسطه اینکه شهر زادبومم بود و نماینده اجرایی نیرو در پروژه بودم) و بزرگداشت شهید سرلشکر خلبان غفور جدی اردبیلی (به واسطه سرگذشت خاصی که برای تمنای جنگیدن در آن سالها داشت و آشنایی نزدیکی که با خانواده ی این شهید غیرتمند و شجاع ایجاد شد) مشخصا برای من تجربه های خاص تری را به همراه داشت... باید سبک زندگی تا مقصد شهادت اینها را بخوانیم؛ آنوقت دیروزِ "ایران" خون دل خورده و جانها و جوانهای خونِ غیرت داده اش را چنان متفاوت درک خواهیم کرد که جان بیدار و وجدان آگاهی، تاب سکوت و بیتفاوتی در قبال امروز و فردایش را نیاورد... ایران؛ پاینده مان و جاودان! ابراهیم طاهرخانی کدخدایی